Ίος : Μυλοπότας προς Μαγγανάρι

Η Ίος πήρε το όνομα της στην αρχαιότητα από την λέξη Ία, τα λουλούδια δηλαδή που φύτρωναν άφθονα στο νησί. Κατ' άλλους το όνομα της η Ίος το χρωστάει στην φοινικική λέξη Ίος, που σημαίνει σωρός από πέτρες. Και τα δύο υπάρχουν σε αφθονία στο νησί.

Το σημείο υποδοχής του νησιού, μετά το λιμάνι, είναι η Χώρα της Ίου η οποία βρίσκεται 1,5 km ανατολικά του λιμανιού, στους νότιους πρόποδες ενός λόφου.

Σε κάθε επίπεδο που ανεβαίνει δεσπόζει και μία εκκλησία χτισμένη στην άκρη του λόφου με θέα την χώρα.	Ξεκινώντας κάποιος να ανηφορίζει τα γραφικά κυκλαδίτικα σοκάκια της χώρας, οδηγείται να ανεβαίνει τον λόφο διαγράφοντας σπείρες που βρίσκονται μόνο από την νότια πλευρά του .
	Η επιβλητικότερη από τις εκκλησίες που αντικρύζει είναι η εκκλησία της Παναγιάς της Γκρεμνιώτισσας. Στην κορυφή του λόφου σε ύψος 130m  βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Από αυτό το σημείο η θέα είναι πανοραμική και είναι ορατό από ψηλά και το λιμάνι που βρίσκεται δυτικά.

Εγκατεστημένος κάποιος στον Μυλοπότα, αν θελήσει να μεταβεί οδικώς για μπάνιο στην δευτερη μεγαλύτερη παραλία του νησιού, το Μαγγανάρι, το οποίο βρίσκεται νότια, αναγκαστικά θα πρέπει να κάνει έναν περιμετρικό κύκλο όλου του νησιού, απόστασης τουλάχιστον 30 km (δηλ. να κινηθεί πρώτα βόρεια, μετά ανατολικά και μετά νότια) γιατί ένα κομμάτι 4km του δρόμου που συνδέει απευθείας Μυλοπότα και Μαγγανάρι (συνολικής απόστασης 15km) όπως μας είπαν οι ντόπιοι βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση "κατασκευής" (ακόμα και γουρούνα δηλ. είναι αμφίβολο αν θα την βγάλει καθαρή). Η "ιδιαιτερότητα" αυτή, δίνει την δυνατότητα στον ταξιδιώτη που θέλει να επισκεφθεί το Μαγγανάρι, να εξερευνήσει παράλληλα όλο το νησί.

Ξεκινώντας απ’τον Μυλοπότα με κατεύθυνση προς την Χώρα, ανηφορίζουμε διαγράφοντας απότομες σπείρες μέχρι να ανέβουμε σε ύψος 100m πάνω από τη θάλασσα. Στη συνέχεια προσπερνάμε εξωτερικά την χώρα και διανύωντας συνολικά πορεία 6km περίπου οδηγούμαστε σε μία διχάλα συναντώντας τον δρόμο κάθετα. Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να κάνουμε μια σύντομη παράκαμψη: 

Μνημείο του τάφου του Ομήρου (Λήψεις φωτογραφιών 9 Αυγ 2010)	Αν επιλέξουμε αριστερά τότε αφού ταξιδέψουμε για 10 λεπτά περίπου κατά μήκος απότομων πλαγιών με θέα στο αριστερό μας χέρι το Αιγαίο και σε καλό ασφαλτοστρωμένο δρόμο με αρκετές στροφές, μετά από πορεία 7km οδηγούμαστε  στο μνημείο του τάφου του Ομήρου που βρίσκεται στο βόρειο-δυτικό άκρο του νησιού με φόντο την Ηρακλειά των μικρών Κυκλάδων.
	«ΕΝΘΑΔΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΚΑΤΑ ΓΑΙΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΑΝΔΡΩΝ ΗΡΩΩΝ ΚΟΣΜΗΤΟΡΑ ΘΕΙΟΝ ΟΜΗΡΟΝ» Ηροδοτος, Βίος Ομήρου Κεφ. 34, 5ος αιώνας π.χ. Ακολουθώντας την αντίστροφη διαδρομή επιστρέφουμε στην διχάλα που είχαμε συναντήσει.

Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας νότια πλέον, για 3,5km φτάνουμε σε μία ακόμη διχάλα. Η πιο περιπετειώδης επιλογή μας αναμφίβολα θα ήταν να στρίψουμε αριστερά σε αυτήν την διχάλα.

Όψεις του μονοπατιού για Παλαιόκαστρο (Λήψεις φωτογραφιών 11 & 9 Αυγ 2010)	Σε ένα τέτοιο σενάριο μετα από 3,5km βορειοανατολικής κατεύθυνσης φτάνουμε στην είσοδο του μονοπατιού για το Παλαιόκαστρο, η οποία βρίσκεται στο μέσο μιας απότομης και πλατυάς στροφής του δρόμου.
	Η πρόσβαση προς το Παλαιόκαστρο είναι εντυπωσια- κή. Αφήνοντας την άσφαλτο σε υψόμετρο 240m ένα καλοφτια- γμένο πλακόστρωτο περηπα-τητικό μονοπάτι  μήκους 600m αναλαμβάνει να μας οδηγήσει κατά μήκος μιας απότομης πλαγιάς στην κορυφή του ακροθαλάσσιου βουνού που βρίσκεται το Παλαιόκαστρο.
	Το Παλαιόκαστρο αποτελούν τα ερείπια ενός Βυζαντινού κάστρου του 13ου αιώνα μ.χ. χτισμένο σε υψόμετρο 280m από τον Βενετό Δούκα του νησιού Μάρκο Κρίσπο για να προστατεύσει το νησί απ’τους πειρατές. Τα ερείπια έχουν για φόντο μια ατέλειωτη θέα προς το ανατολικό Αιγαίο.
Όψεις απ'το Παλαιόκαστρο (Λήψεις φωτογραφιών 9 Αυγ 2010)
	Συντροφιά στα ερείπια του Παλαιόκαστρου κρατά η μικρή εκκλησία της Παναγιάς της Παλαιοκαστρίτισσας που βρίσκεται δίπλα από τα ερείπια και κάνει το μέρος ακόμα πιο γραφικό.

2km μετά συναντάμε το τέλος του χαλασμένου δρόμου που συνδέει απευθείας Μυλοπότα και Μαγγανάρι και ο οποίος ενώνεται πλέον με τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Οπότε μετά απο 11km πορείας σε αυτόν και με κατεύθυνση νότια

	φτάνουμε στην ημι- οργανωμένη και καλύτερη ποιοτικά (διπλή) παραλία του νησιού (συνολικού μήκους 800m και πλάτους που στο κέντρο του κόλπου αγγίζει τα 100m) στο Μαγγανάρι. Στο βάθος αχνοφαίνεται η σαντορίνη.
Παραλία στο Μαγγανάρι (Λήψεις φωτογραφιών 10 Αυγ 2010)	Στον κόλπο αυτής της παραλίας έγιναν γυρίσματα της ταινίας Big Blue το 1988.

Η νυχτερινή ζωη στην Ίο επικεντρώνεται στα μπαράκια που βρίσκονται μέσα στα κυκλαδίτικου τύπου γραφικά σοκάκια της Χώρας καθώς και στα παραθαλλάσια κλαμπάκια του Μυλοπότα. Κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι πως η μετάβαση από την Χώρα στον Μυλοπότα και αντίστροφα, χρειάζεται οπωσδήποτε μεταφορικό μέσον όχι τόσο εξαιτίας της μεταξύ τους απόστασης που δεν υπερβαίνει τα 1-2km όσο κυρίως των μεγάλεων κλίσεων (ανεβοκατέβασμα υψομέτρου 80-100m). Αντίθετα η μετάβαση από τη Χώρα στο Λιμάνι και αντίστροφα γίνεται και με τα πόδια μέσα από πλακόστρωτα μονοπάτια και προσφέρεται για βραδινή βόλτα.

Κατά προσωπική άποψη ποιοτικά και ποσοτικά οι καλύτερες επιλογές για φαγητό στην Ίο είναι δύο. Η πρώτη προτείνεται για βραδινό φαγητό και είναι στο λιμάνι της Ίου, εστιατόριο επι του παραλιακού δρόμου με τραπεζάκια πάνω στην μαρίνα λίγο πριν βρεθούμε στην πλατεία. Γίνεται σχετικά εύκολα αντιληπτό εξαιτίας του ιδιοκτήτη-σεφ ο οποίος γνωρίζεται επιτόπου με τους πελάτες οποιασδήποτε εθνικότητας που κάθονται στα τραπέζια, μιλώντας άγνωστο πλήθος γλωσσών. Η δεύτερη προτείνεται για μεσημεριανό-απογευματινό φαγητό και είναι στο Μαγγανάρι, αριστερά όπως κοιτάζουμε την μικρότερη παραλία όντας στην ακτή, εστιατόριο Ιταλού σεφ. Απαραίτητο τιπ που πρέπει όπωσδήποτε να λάβουμε υπόψη μας είναι ότι οι μερίδες που σερβίρονται σε ό,τι και να παραγγείλεις είναι τεράστιες σχεδόν διπλές.

	Δίπλα παρατίθεται χάρτης της Ίου πάνω στον οποίο υποδεικνύεται όλη η διαδρομή που περιγράφηκε πιο πάνω.

Κόστος (2010): Οι τιμές στην διαμονή, το φαγητό και τη νυχτερινή ζωή κατά το μήνα Αύγουστο στην Ίο στη πλειοψηφεία τους είναι πανάκριβες για μέτριο ή και για χαμηλό επίπεδο υπηρεσιών ! Δυστηχώς και όσον αφορά το αναγραφόμενο έτος πλιν ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων (όπως οι δύο αναφερόμενες ταβέρνες), η πλειοψηφεία της τουριστικής βιομηχανίας και σε αυτό το νησί διέπεται από την αρχή της "Νεοελληνικής απατεωνίστικης αρπακόλα μπίζνας" και όχι από την προοπτική δόμησης σταθερού ελληνικού και ξένου πελατολογίου. Ας ελπίσουμε ότι αυτό που η πλαστή ευφορία των περασμένων ετών ΔΕΝ έφερε, θα το φέρει η εξαθλίωση της κρίσης που διανύουμε ...